2.175

Powolne konsumowanie rozrzedzonego czasu zdechło nagle, chociaż spodziewanie.
Nieletni, po dodatkowym dniu ferii świątecznych gratis pognali w podskokach do szkoły, pełnoletni – do pracy. Jedyny Silny, hodowca bakterii, wysokotemperaturowy i okaszlały, zamiast do ukochanego, ekhu, ekhu, przedszkolka udał się przecedzać niespieszne godziny u babci.

[Każdy kolejny tydzień epoki lodowcowej nasila mi paranoiczne objawy.
Przestałam liczyć zachorowania. Pogubiłam się w matematyce weekendów spędzonych w 4 ścianach.].

Prognozy pogody obchodzę z daleka, chociaż śmieszą mnie, na przykład – do łez! do łez! – ostrzeżenia dla alergików. Gwałtowny wybuch wiosny – kiedy? kiedy? - zintensyfikuje rzekomo ponad miarę atak alergenów. Helou, fantaści.

Zastanawia mnie też metodologia pomiaru temperatur „real feel”. Ilu statystycznych kowalskich tkwi na mrozie na balkonie dla celów badawczych i jakimi narzędziami oznaczają, że ten akurat lodowaty podmuch jest wart -8^oC w „real feel” a tamten dwanaście.

Pogoda wrzuciła spację.



Od kiedy wyrosłam z tetrowych pieluch ogarniam, że nie ma „braku pogody”. „Nie było pogody na Mazurach w wakacje” to bzdura językowo i logicznie, mówiła mi mama. I to się zgadzało do końca świata. Od końca świata aura się nie mieści w dotychczasowych standardach.

Bezpogoda.
Ołowiane niebo.
Pryzmy szarego śniegu.
Kozaki puchowa kurtka i czapka.


A skoro już nastała synoptyczna spacja, bezpogoda i zdrętwienie realiów, to dlaczego aura się nie zawiesiła na złotej jesieni albo na galopującej wiośnie? Dlaczego antyaura wpadła w stupor w listopadzie?
Zniosłabym bez przeszkód – o czym, promienna, dumam jadąc z pracy do pracy wzdłuż przegniłego śniegu i w podmuchach paskudnego wiatru – więc przetrwałabym bez wysiłku pięć miesięcy tirlitania ptaszków. Białych przebiśniegów, żółtych krokusów i soczystej trawy.
Trawki.


Jest srogo.
Miał być konkurs o ostatnie dwie książki z puli od wydawcy, ale nie umiem sklecić nawet połowy zdania na temat różny od zachmurzenia i opadów.

A na domiar, jak donoszą portale plotkarskie, Brad Pitt zwykł zakładać damskie korygujące gacie, żeby zamaskować fałdę wokół paska.
Świat się skończył, jesteśmy w po-czasie.

Gęste objawy załamania.


Na dobranoc pełnoletnim rekomenduję Brada Pitta z epoki sprzed wyszczuplających gaci.
Obynamsię.