2.163

- Mamo, - mówi Nowy Człowiek głosem niepewnym i cichym i podaje mi telefon, właśnie skończył rozmowę z ojcem - nie chciałbym się wtrącać do twojego telefonu, ale mogłabyś sobie zainstalować takiego szczeniaczka, który by ci biegał …
- Oddaj no ten telefon!
- A kiedy ja będę miał telefon dotykowy? – zagaduje znienacka Nowy Człowiek, po czym długo dyskutujemy nad bezużytecznością jakiegokolwiek telefonu w podręcznym ekwipunku dziewięciolatka, każde z nas chce przekonać to drugie i żadne z nas nie kapituluje.



… cóż, ten blogasek już nigdy nie będzie taki, jak w 2002.
Ani jak w 2005. Ale teraz, w tej chwili to już w ogóle jest osobliwy moment. Zwarta i gotowa odpowiadam raz po raz na życiowe pytania dotyczące książki.
- A ile lat mają pani dzieci? – pyta mnie przez telefon pewna redaktorka. Od tego zaczyna rozmowę o publikacji. Jest więc merytorycznie i na temat fabuły.

Ktoś mi podsyła namiar na recenzję opartą o pomysł, że książka jest naszpikowana mądrym słowem, a sama autorka w DDTV nie sprawiała wrażenia przesadnie elokwentnej, co znacząco podważa autentyczność utworu. Warto by dopytać, czy chodzi o to, że w warstwie obyczajowej, czy może w zakresie korzystania z klawiatury.
Oczywiście nie dopytuję.

Lokalna gazeta nominowała mnie do tytułu „Kobiety Przedsiębiorczej 2012”. Próbowałam się bronić (jaka ja? przedsiębiorcza?). Teraz myślę, że z w duecie z Zorką nieźle sprofilowałyśmy ten ranking, okazuje się, że Poznań to nie tylko polityczki i bizneswoman, ale i blogerki. Spójrz, pozostała Polsko, nie jesteśmy tu wcale skostniali i nastawieni jedynie na materialny sukces ;)))))



- Mama, a ije masz kijometjów? – pyta Silny i wierzchem dłoni ociera kapkę spod nosa. – Ije masz kijometjów wysokości?
No, teraz to tak na oko z ćwierć tysiąca.
Mam.
Chociaż oczywiście nie miałam na tyle wyobraźni, żeby antycypować obrót spraw opisany u góry. Co powoduje, że się jednak lekko gubię na blogu. Bo furda aktualne historie, muszę mieć w odwodzie na stałe kilka teorii, żeby się nimi ekspresowo posiłkować nagabywana tu i ówdzie.

I grubą skórę.
Ale to jednak niesamowity moment.