2.218 [O siedzeniu]

Ojciec dzieciom się wyciągnął na kanapie i włączył telewizor.

Przedtem oczywiście zmył naczynia i uprzątnął łazienkowy Armagedon.

[Mam wrażenie, że żeby się zmieścić w pewnym postnowoczesnym trendzie wypada podkreślić, że się dzieli stół i łoże z partnerem, który nie jest wyłącznie domowym manekinem. A zatem niniejszym – faszyn from zimno.blog – ja również to czynię. Zresztą, zbieram materiały do notki o dzieleniu się domową robotą „po równo” vs. „sprawiedliwie”.]

… tymczasem umęczony bohater anegdoty uruchomił publicystkę polityczną (malowałam pazury w panterkę, nakładałam maseczkę na łydki, tapirowałam grzywkę).

W studiu telewizyjnym redaktor płci męskiej przepytywał dwie bystre kobiety na okoliczność rekonstrukcji rządu i dekonstrukcji Adama H. z PiS. Dyskusja była dość żywa, sensowna, a kiedy kamera obejmowała obecnych szerokim kadrem, oczom telewidzów ukazywał się dziennikarz w standardowej pozie i cztery nogi dwóch komentatorek upozowane na Stanisławę Ryster, cztery idealnie skrzyżowane kończyny, równolegle i w lekkim nachyleniu, nogi z kątomierza. Od pasa w górę merytoryka, elokwencja i wiedza, od pasa w dół pensja dla panien u sióstr sakramentek. W szerokim kadrze traciłam koncentrację na ścieżce dźwiękowej, od wpatrywania się w perfekcyjne damskie pęciny cierpła mi szyja.

Była taka akcja, chyba zresztą nadal jest „Men Taking Up Too Much Space On The Subway”, swego czasu burzliwie komentowana w „Codzienniku Feministycznym” („Wasze jądra nie są aż tak wielkie” kontra „Feministki, nie bójcie się wietrzyć swoich jąder razem z mężczyznami”, rzecz się działa na wyśrubowanym poziomie polemiki). Tak czy inaczej męski rozkrok jest codzienną przeciętnością, podobnie jak damska stanisławaryster, sama ją sporadycznie uprawiam, nie jestem bez winy.

Składam raz po raz nózie pod kątem i w cierpnący węzeł, a i tak mnie uderzył obraz dwóch kompetentnych komentatorek politycznych w pensjonarskich pozach.

Co je do tego popchnęło? Jaki to obyczaj? Nawyk? Jaka to konwencja?

Jaki ceremoniał narzuca kompetentnym kobietom układanie nóżek na grzeczną dziewczynkę? Między rozwaleniem nóg w 180^o rozkroku a stanisławąryster jest pokaźna – nomen omen - przestrzeń.

Wpatrując się w idealne pęciny publicystek zrobiłam ekspresowy rachunek sumienia.

Nigdy nie strofuję Erny „ładnie siedź!”. Żadnego „nóżki razem!”, won z nóżkami razem, won z kolankami do siebie i to nie jest postulat rozwiązłości, zepsucia i rozwydrzenia, to jest raczej postulat wygodnego poczucia się w przestrzeni.

No i wyzwolenia się z imperatywu permanentnego uwodzenia. Czarowania ulotnym wdziękiem efemerycznej stanisławyryster (która swoją drogą ani na jotę efemeryczna nie była).

---------------------------------------------------------

Od pewnego czasu jestem wyznawczynią Ingi Iwasiów, od kiedy – precyzyjnie – się jej pozbyto z nagrody Gryfii, czytam co popadnie, a co wyszło z jej klawiatury, zaznaczam fragmenty w książkach, „Blogotony” mam oklejone gąszczem pasków samoprzylepnych, ale na to, o czym wyżej jest cytat z „Magazynu Świątecznego”:

 

[źródło: „Sukienka dla feministki”, wywiad Doroty Wodeckiej z Ingą Iwasiów, Magazyn Świąteczny, 2-3 listopada 2013]

„Może kiedyś sukieneczka i dekolt nie będą miały wpływu na postrzeganie i ustawianie nas w przestrzeni publicznej”.

Liczę na to.

I że się same wyzwolimy.

A póki co czytam „Politykę”.

W artykule „Pani dyrektor kraju” Łukasz Lipiński i Ignacy Niemczycki analizują awans Elżbiety Bieńkowskiej na wicepremierkę i ministrę transportu.

„Młoda, atrakcyjna, bezpośrednia minister, która jednocześnie ma opinię bardzo sprawnej urzędniczki, może dodać trochę seksapilu coraz chłodniej odbieranemu gabinetowi Donalda Tuska.”

[źródło: „Polityka” Nr 48 (2935), 27.11-3.12.2013]

Seksowny poprzedni minister transportu miał porównywalnie mniej seksapilu?

Seksapil poprzedniego ministra, ponoć oszałamiający, nie dał rady ocieplić tego i owego?

Idiotyczne teksty w stylu wyżej cytowanego mnie smucą i oburzają jednocześnie i dziwi mnie niepomiernie, że to przechodzi przez redakcję i korektę poważnego tygodnika.