- Wygjondam jak świnka Peppa! – prychnął z odrazą.
- Skąd! – zamachałam rękami.
Silny nie dał mi wiary.
I poczłapał noga za nogą na wprost, zrezygnowany.
--------------------------------------------------------------------
A z wiosną – przyznacie - dziwna sprawa.
To tirli-tirli jakichś tam ptaszków co rano.
Małe, butne kwiatki a to tu, a to tam.
Słonko, trawka, chmurka niebem popier-
dala
ala
ala.
I znowu jest tak samo cudnie, jak co-roku-o-tej-porze, powietrze pachnie tak-jak-zawsze-w-marcu, ekspresowa reanimacja świata, świętej pamięci ubiegłoroczne liście się zwinęły z konsternacji pod krzakami, jest globalne pęcznienie, kiełkowanie, emisja odurzających aromatów.
Trochę ciepła, trochę światła i ze zdechłej zimy ziemi się klują świeże, bez zarzutu, nienaganne kiełki, pędy, liście, lato-
rośle
ośle
ośle.
Ogólne, powiedzmy, zmartwychwstanie. Nie żaden oszukańczy botoks realiów, nie wyłącznie przetarcie wizji suchą szmatką wiosennego wiatru, ale czyste, jędrne, nowe tkanki.
Jak-co-roku-w-marcu.
To się nazywa cykl wegetacji?
Szkoda, że tylko na gałęzie tak działa
ała
ała.
W tym miejscu chciałam powiedzieć, że się nie czuję częścią właśnie wschodzącego na nowo świata, z nowych tkanek mam, obawiam się, wszystkie te same (wyjąwszy standardowe odnawianie się rzeczonych u Homo sapiens). I nie, niestety, nie chce mi wyrosnąć żadna nowa, napięta skóra wokół oczu w marcu (nie wnikając w stan tonusu w innych frakcjach ciała).
O, oszukańcza wiosno.
Co roku przecudownie taka sama.
Ani chybi mam w tym roku smugę cienia.
Tymczasem - Erna chodzi na moich nogach. Ciągle w znacznie mniejszym rozmiarze, ale chodzi na moich, bez wątpienia na moich, poznaję ich zagięcia i załamania. Więc, voilà mam tu swoje mikro-zmartwychwstanie, moje nogi chodzą w mojej córce, moje „i” pisane jest w Nowym Człowieku, uwieczniam się, niebagatelna pociecha, po kawałku.
Wieczność zdezintegrowana.
--------------------------------------------------------------------
Puszczykowo koło Poznania.
zimy to Wam nie zazdroszcze
OdpowiedzUsuńale wiosny: i owszem, bardzo :)
Wy nie musicie od stycznia odpowiadac na pytanie szesciolatka: mamo, czy ciagle jeszcze jest zima?
Wasze dzieci WIEDZA, kiedy jest zima, a kiedy nadchodzi wiosna.
i tego mi (czasem) brakuje.
=> ingrid: :)))))))))))))
Usuńwiesz, może to anachroniczne, przedpotopowe i w ogóle, analogowe, myśleć porami roku?
(i oczywiście też sobie zazdroszczę tej pięknej wiosny, chwilo trwaj do listopada :) )
A ja lubię tą cykliczność. Uspokaja mnie. Co by się nie działo, zima zawsze musi minąć :) http://www.youtube.com/watch?v=e2XP5cc-AAQ
Usuń=> bebeluszek: a mnie w tym roku zaniepokoiło, że ziemia co prawda cyklicznie, za to ja nie bardzo.
Usuń=> bebeluszek tez lubie i brak mi jej; dwie pory roku to stanowczo o dwie za malo.
Usuń=> zimno rozumien ten niepokoj, a nawet podzielam :D
@ zimno: mam wrażenie, że my też cyklicznie, ale niekoniecznie zsynchronizowane z przyrodą. Czasem nawet i siedem lat zataczam jedno koło. I nadal mnie uspokaja, że nawet jeśli walą się na mnie mury, to żonkile i tak zakwitną.
Usuń@ingrid: a gdzieś wylądowała? Przyznam, że w Wyspowych czterech porach roku, czasem brakuje mi staropolskich dwóch dodatkowych :) To dopiero cykliczna rozpusta!
=> bebeluszek: ja niestety czuję, że odchodzę, a nie, że się odradzam ;)
Usuń=> bebeluszek: Tucson w Arizonie (80 km od granicy z Meksykiem). Przez 8 miesiecy mamy miedzy 15C-25C a przez 4 pieklo, czyli 30C-45C. Wilgotnosc powietrza ok 20%, bo to pustynia (pranie schnie w ciagu dwoch godzin). W zimie najkrotszy dzien do 5:30, ale latem najdluzszy do ok 9:00. Ktos policzyl, ze w Tucson mamy ok. 300 slonecznych dni w roku. I jest to mile, tylko czasem jesiennej szarugi mi brak oraz radosci z wychodzacych przebisniegow i pierwszych, cieplych, wiosennych dni.
UsuńDobrze, ze mamy gore 40 min. jazdy samochodem od domu, to dzieci snieg zobaczyly i na sankach sobie pozjezdzaly :D.
@ zimno: trzeba umrzeć, żeby się odrodzić. tyś feniks!
Usuń@ ingrid: wow! zamieniłabym twoje 300 słonecznych dni, na moje 300 deszczowych dni i permanentnej szarej chmury. nic w nadmiarze nie jest dobre. :) Pozdrawiam z Wyspy Brr.
=> bebeluszek: ach, w kwiatku się odrodzić, w jakiejś pokrzywie :)))))))))))))))))))
UsuńBebe, szara Brrr chmura gardzisz?! No wiesz! :-)
Usuń:) Na Ciebie zawsze można liczyć, że ujmiesz w słowa najtrafniej nawet to, co niby nieuchwytne :) Szczególnie ta chmurka; mnie urzekła na przykład :D
OdpowiedzUsuńTeż to mam, co roku w marcu. Czekam na to mniej więcej od sierpnia, kiedy wiadomo, że już właściwie pozamiatane.
Jest cudnie :) Pozdrawiam wiosennie.
Określenie jakiego Zimno użyło przy opisie dynamicznie przemieszczających się obłoków,jest w okolicach Poznania naturalne i neutralne czego nie można powiedzieć o reszcie kraju miedzy Odrą a Bugiem. A propos tego słówka: Jeden z emerytowanych profesorów Uniwersytetu Wrocławskiego raczył studentów taką opowieścią.
UsuńRodzina mamy Pana Profesora pochodziła z Poznania i w czasie okupacji niemieckiej została wysiedlona do Generalnego Gubernatorstwa. Tam mama Pana Profesora wyszła za mąż i powiła dziecię. Po zakończeniu wojny, już z mężem i synem wrócili do Poznania. W czasie wiosennego spaceru gdzieś w okolicach Opery, człowiek zmierzający z naprzeciwka rozpoznał rodzicielkę Pana Profesora i dał wyraz swej radości okrzykiem:
- Zocha ty żyjesz!!!! A pierdolili, że Cię bomba zabiła !!!
Ojciec Pana Profesora pochodził z innej części naszego pięknego kraju i na takie dictum schwyciwszy dziecię "za pazurę" pośpiesznie się oddalił. Potem już w domu zrobił małżonce małą awanturę o przedwojenne znajomości. Dopiero wtedy dowiedział się o różnicy między "pieprzyć" a "pierdolić" a sprawa tak zainteresowała świadka tych zdarzeń, że w końcu został profesorem filologii polskiej.
Pozdrawia wiosennie Marych Stary nieco już znużony oskrobywaniem błocka ze wszystkiego.
Ale mogło mnie urzec, to określenie? Bo w zasadzie o nic więcej mi nie chodzi.
UsuńDziękuję za obszerne pouczenie.
=> żona męża: cha! i ja mam z sierpniem na bakier!
Usuń=> Stary Marych: mam wrażenie, że powinnam zaprotestować, gdyż albowiem dynamiczny czasownik jest jak najbardziej prymitywny i wulgarny (nie zaś niewinny, ani nie neutralny) w tym miejscu nad Wartą, w którym został wyartykułowany.
a anegdota przednia, jak zawsze :)
Czyli znowu wyszedłem na starą pierdołę która nie ma pojęcia o czym Autorka pisze ;)
UsuńMimo wszystko, w takich chwilach wierze, ze to tylko etap w pewnym cyklu i takie jest moje zdanie i tego bede sie trzymac. Bo inaczej zwariuje. Co nie znaczy, ze nalezy miec zludzenia, ze kiedys bedzie jak dawniej. Bo to jest taki quasi-cykl, nigdy nie przebiega tymi samymi sciezkami. Ale moja sloniowa pamiec podpowiada, ze dawno, dawno temu, w zamierzchlych praczasach i w innej galaktyce, na tym blogu (a wlasciwie nie na tym, tylko na tamtym), takie klimaty juz sie pojawialy.
OdpowiedzUsuń:)))
Usuń=> Goldina: pojawiały się już?
niemożliwe :)))))))))))))))))))
Też mi jakoś nieodrodnie tej wiosny. Tempus fugit.
OdpowiedzUsuń=> zorka: niedorodnie. jak ładnie. zawłaszczam kontekst :)
UsuńZeszłoroczne liście też pewnie się czują oszukane, że im zmarszczki na wiosnę się nie wygładziły.
OdpowiedzUsuńA ja w ramach wiosennego przesilenia codziennie fotografuję Pąka. Który pęcznieje. Codziennie kilkadziesiąt zdjęć, z których wybieram parę na bloga. Młodsza mówi, że to kryzys wieku średniego. Kurcze, co będzie dalej?
OdpowiedzUsuń=> Ania M.: przypuszczam, że tylko gorzej ;)))))))))))))))))
Usuńmnie jakoś tak oklapło refleksyjnie na wiosnę ... wszystko, z entuzjazmem na czele. przez głowę przechodzą takie myśli, jak ta chmurka popier
OdpowiedzUsuńdolone
olone
one
one
=> valyo: paczaj no, zupełnie jak ja!
Usuńno i jeszcze tylko nadzieja na uśmiech a nawet rechot, gdy czytam o Silnym ))))))_)
OdpowiedzUsuńmatko jedyna ... jak już mówi!! i co mówi !!!
=> valyo: si! on gada!
UsuńA te chude, kolorowe piękności to u Pana Arkadego?
OdpowiedzUsuńPozdrowienia nieustające
=> Goldie: tak!
Usuńnajserdeczniej odpozdrawiam :)
wstawiaj kolaż z urodzin najmłodszego. :)
OdpowiedzUsuńwjóżka
Ech, jako entuzjastka wiosny zrobiłam nawet listę postanowień na 21 marca (bo moim zdaniem to jest początek roku). Oczywiście dupajasiu z większością. No ale jednak... ale jednak.
OdpowiedzUsuńspokojnych i pięknych świąt Zimno))) życzę Tobie i Twojej rodzinie
OdpowiedzUsuń=> valyo: dzięki!
Usuńucałowania!